词语解释

昧宠[ mèi chǒng ]

⒈  有负恩宠。

引证解释

⒈  有负恩宠。

引《晋书·荀勖传》：“篤义行，崇敦睦，使昧宠忘本者不得容，而伪行自息，浮华者惧矣。”
《隋书·观德王雄传》：“臣实面墙，敢缘前例，臣诚昧宠，交惧身责。”

词语组词

---

• 昧字组词
• 宠字组词

词语组词

• mán xīn mèi jǐ瞒心昧己
• shī chǒng失宠
• tān mèi贪昧
• mèi yōu昧幽
• bù mèi不昧
• nǚ chǒng女宠
• wò chǒng渥宠
• bài chǒng拜宠
• mén chǒng门宠
• mèi lǚ zhī昧履支
• gù chǒng顾宠
• huá shì qǔ chǒng哗世取宠
• chǒng hào宠号
• yù chǒng shàn quán鬻宠擅权
• chǒng ér宠儿
• mèi mèi昧昧
• bù jiǎo bù mèi不皦不昧
• měng mèi懵昧
• yī chǒng xìng ér一宠性儿
• róng chǒng荣宠
• bì chǒng嬖宠
• qiè xìng chéng chǒng窃幸乘宠
• yì chǒng逸宠
• shào mèi绍昧
• bù chuǎi mào mèi不揣冒昧
• yī mèi lǐ一昧里
• chǒng yù宠驭
• míng mèi明昧
• wú mèi芜昧
• yōu chǒng优宠