词语解释

谈宾[ tán bīn ]

⒈  相与谈论的宾客。

引证解释

⒈  相与谈论的宾客。

引晋 刘琨 《答卢谌》诗：“素卷莫启，幄无谈宾。”
唐 刘禹锡 《送卢处士归嵩山别业》诗：“送君从此去，铃阁少谈宾。”
宋 张先 《感皇恩》词：“暂时趋府冠谈宾。”

词语组词

---

• 谈字组词
• 宾字组词

词语组词

• xī bīn西宾
• tán niáng谈娘
• zōu yǎn tán tiān邹衍谈天
• quán bīn全宾
• tán yíng谈瀛
• cù xī ér tán促膝而谈
• lóng yù bīn tiān龙驭宾天
• bīn dì宾帝
• bīn cí宾词
• jìng zhī rú bīn敬之如宾
• bīn shè宾射
• bīn zhì rú guī宾至如归
• bīn jiàn rì yuè宾餞日月
• xíng bīn行宾
• bīn xīng宾星
• tǔ tán吐谈
• mén bù tíng bīn门不停宾
• jiàn tán健谈
• yǎ gè bīn pài雅各宾派
• tán lùn fēng shēng谈论风生
• gāo tán xū cí高谈虚辞
• jiǎng tán讲谈
• tán xiào谈啸
• yú tán舆谈
• bīn shǔ宾署
• jí xián bīn集贤宾
• bīn yóu宾游
• bīn kè宾客
• bì kǒu bù tán闭口不谈
• jìn bīn近宾